Ater Ater

Hananing buku iki, mundi dhawuhe Kanjeng Romo naliko tanggal 28 Novermber 1963, dino Kamis Pon watara jam 23.10 WIB kanti disekseni kadang pitu, supoyo aku ngumpulake kabeh dhawuh pangandikane Kanjeng Romo. Kadang pitu mau asmane 1. Martopawiro, 2. Gho Khiem Kiu, 3. Sastrawijoyo, 4. Suwito, 5. Subroto, Purwokerto, 6. Subroto Jogyakarta. 

Dhawuhe Romo : aku diutus ngumpulake kabeh dhawuh pangandikane sing nganti jangkep. Aja dikurangi utawa ditambahi. Nanging nyatane, aku ora kuwagang ngumpulake kabeh. Sanajan tha dak gumateni, mekso durung jangkep. Amung lumayan katimbang ora babar pisan. 

Pancen ngumpulake kabeh dhawuh pangandikane Urip, mangsa bisaa. Awit, RASA kuwi dudu bentuk dudu tulisan. Mulo ana erang erangan Pujangga kang mengkene mengken : Herujakra Semono datan keno tinulis. 

 Mula buku iki, among ngunpulake saklumit dhawuh pangandhikane ROMO, Sarine nularake Lakuning Urip utawa Lakuning Kasampurnan. Tumuju kagem mapanake lan nglungguhake Laku Anggembleng. . Cacahe wawan Sabdha iki ana 3.600 pitakonan, kurang luwih 1.200 lembar kertas folio. Supoyo ora kroso/katon megah megahit, dak bagi dadi telung jilid si : 1.200 pitakonan. 

. Putro ora diwajibake duwe buku iki, tembunge mono suko, amargo rasa iki yektine ora mbutuhake bentuk tulisan lan kondo. Romo among mrayogekake wahe. Amargo ngungkih marang pangerten iku anjalari sugih wadah. Deene pangendikane Romo, mengkene: “Lamun bisa maca iki dadi lan becike”. Murih rancak – runtuting laku lan tumindak anggembleng. “Ugo bisa anjalari nggampangake pananggap sarto nompo, kabeh dhawuh, sarta pangandhikane Romo.”. Nyatane iyha ora gampang bisa nampa apa maneh nglenggahake kabeh dhawuhe pangandhikane Romo. Sisip sembire malah ngisruhake katentreman, amarga kadangkolo among isi semu sanepan, sesualang utawa andaran wae. Nanging ugo, bisa dadi sabdho kang mahanani. 

. Banderane Romo kuwi ragane. Tan darbe corak lan warno. Dhawuh Pangandhikane siji lan sijine ora padha. Kadang kala dapur ilham, wahyu, sbda, dawuh, pangandika utawa wuhung sanepan, pralamabang, sesualang lan moco obahing Rasa sarta wulang reh. Malah soko panyimakku: pitakonan saklimah wahe bisa owah saben menit. Mula sepisan maneh, wekasku marang para kadang: Kumpulan dhawuh Pangandhika iki mung kanggo ancer ancer laku anggembleng wahe. 

 CARANE ngungkih buku iki, kudu diambali bola bali, nganti nades temenan. Nanging poma aja diapalke. Sebab iki dudu buku wulangan pasinaon/pamulangan. Dudu Kitab Angger Angger utawa Kitab Sembahyangan. Destun amung bahan murih ambiyantu rancaging ngungkih pangerten kang tumuju marang tentrem. 

 Buku iki pinaringan irah irahan PANGGUGAH HANANE MANUNGSA . sipate gulung, dadi dudu gelar. Mulo isine tumuju marang tentrem. Candrane ngajak turu. Nanging ora ateges nglepeh lan ngemohi bot rentenge gelare Urip kang kebak rubeda. 

 Carake garap buku iki, sarana paweling. Dhawuhe Romo, mangkene: “Ngagemo paweling mengko pasti diwangsuli. Tumrap Putro wis ora samara pa kang diarani Paweling mahu. Sebab aku banjut antuk wangsulan kabeh kang dan aturke. Sapa kang paring wangsulan/wewenang mahu, ora liya kajaba: MONO dewe, iyha Sang Tunggal. Iku Romo Sejati. 

. Saben saben aku ngaturake pitakonan, aku tansah migunakake PAWELING. Ing detik iku uga , aku antuk wangsulan. Nuli dak ketik langsung. Saben dinane aku bisa nggarap rata rata 20 lembar. 

 Saben sampung 20 lembar, aku banjur ngadep Romo Raga (waos Pak SEMONO). Pitakonan-pitakonan lewat paweling mahu dak ambali maneh. Ora ateges kurang pitaya, nanging saperlu nguji maneh. Deene wangsulane Romo kang lewat tutuke Romo Raga mahu cocok karo suwara kang dak rungu lewat Paweling lan sing dak ketik mahu. Yen diteliti gesehe mung 1 %, yha kuwi ngeneni susunan basa (tata bahasa/gramer) lan sastra. 

 Cetho ing kene yen Romo Raga nyata nyata wadahe Romo Sejati, amargo suwara, lagu, volume suwara, gaya lan tekanane ceplos ora geseh sak rambut, karo suwarane Romo kang dak rungu liwat Paweling.

 Deene wigatine aku anyocokake pitakonan pitakonan lan wangsulan wangsulan lewat Paweling, marang Romo Raga (waos Pak S.Mono) mahu ora liyo mung golek saksi yen kumpulan tulisan wawan Sabda lawan Romo iki dudu lamunanku dewe. Dudu reka rekaku dewe utawa karanganku dewe. Kapindone supaya ojo nganti kalorop marang obahing angen angen, wisik, osik, wangsit utawa sasmita kang bisa mawujud chayal lan fantasi. 

 Awit saka iku, buku iki chusus kagem para Putro, sebab yen durung Putro, mesti wahe durung bisa krasa-rumangsa lan ngrasakake lunggube KUNCI- PAWELING – SINGKIR – ASMA lan MIJIL. Ewadene saumpomo buku iki nganti kawaka kadang semita lan nak sanak kang durung dadi Putro (durung manunggal lawan Romo) lumayan kanggo ater ater. Wondene welingku mengkene.”Mahargya banget – nanging aja nganti kasengsem mandeg tekan isine buku iki wahe. Awit iki mung unen unen ora bedo karo kawruh sastra, falsafah liyane kang nuduhake laku SUCi. Sebab buku iki bebasane mung bisa ngandakake gula legi, krambil iku gurih, uyah iku asin. Kang Wigati kudu dibuktekake kepriye tha rasane Legi – gurih – asin mahu. Aja mandek tekan jare lan rasa pangrasa wahe. Wasana mung nyuimanggakake. 

 Ing ngisore wawan sabda dah wenehi sawatara centhang centangan kanggo ater-ater keterangan saperlune. Iki ora baku tembung, mung tafsir. Tafsir bisa uga salah. Nuwun

 

 (Herman Pratikto)